Alles heeft zn tijd
De laatste ronde van de Nationale Competitie 2019-2020 was er één als alle anderen: tegen een op papier sterke tegenstander stribbelden de Tilburgers lang tegen maar uiteindelijk komt het krachtsverschil toch tot uiting in de score. In een ander opzicht was de wedstrijd echter juist heel bijzonder: Dammend Tilburg 1 – Witte van Moort 1 betekende de laatste wedstrijd van het team in de huidige samenstelling. Vanaf volgend jaar zal Dammend Tilburg met een andere opstelling aantreden in de Hoofdklasse.

Op deze plek wil ik benadrukken dat er geen sprake is van een onderling conflict of iets dergelijks. In tegendeel, de vaste kern van DT1 heeft geprobeerd om ook volgend jaar samen met een Ereklasse-waardig team actief te blijven. Helaas is dit niet gelukt want om met Elsschot te spreken tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren. Vervolgens is gezamenlijk besloten het team terug te trekken en een ieder de ruimte te geven zijn of haar (dammers)leven vorm te geven naar de persoonlijke ambities. Hoewel onvermijdelijk gebleken kijk ik zelf ook met enige weemoedigheid naar het einde van Dammend Tilburg 1.

Om echter niet in mineur te wil ik vooral hier stilstaan bij al het moois wat we de afgelopen jaren hebben meegemaakt. Zelf kwam ik in het seizoen 2011-2012 voor het eerst uit voor destijds nog TDV. Bouwend op een vaste teamkern is dit team sinds die tijd van een stabiele Hoofdklasser uiteindelijk uitgegroeid tot een stabiele Ereklasser. Sportief is dit een prestatie om trots op de zijn een een groot compliment aan de huidige en voormalige teamleiders en bestuurders. In dit alles werden wij als eerste team ook goed ondersteund vanuit de club als wij weer eens een invaller nodig hadden om ons team compleet te maken.

Daarnaast, en mijns inziens nog veel belangrijker, heeft de Tilburgse damvereniging altijd garant gestaan voor typisch Brabantse gezelligheid. Als team hebben we rondom de wedstrijden altijd veel gelachen en ook daarbuiten veel leuke activiteiten ondernomen. Een rondgang door mijn geheugen doet al snel beelden oppoppen van flauwe grappen tijdens de lange autoritten naar Frankrijk, Prison Escapes, stapavondjes, lasergamen en loodzwaar mountainbiken in België.

Alles heeft zijn tijd en hoewel het damteam als zodanig ophoudt zijn deze leuke herinneringen voor altijd en ik kijk alweer uit naar de eerste reünie. Tenslotte wil ik Dammend Tilburg alle succes wensen in de Hoofdklasse en Tweede Klasse en het vinden van een nieuwe balans tussen sportieve doelen en alle gezelligheid.

Houdoe, en bedankt!

Martijn

Wisseling van de wacht?!

De voorlaatste wedstrijd betekende welhaast een wereldreis voor Dammend Tilburg op weg naar het Drentse Hijken. Wij deden dit echter graag voor een wedstrijd tegen het sterkste damteam ter wereld. Na een ruime voorbeschouwing in de auto’s en een eerste kopje koffie was het startschot daar: Hijken DTC – Dammend Tilburg, 15-02-2020, 12:00.

Jasper trof Hendrik van der Zee en wilde zijn favoriete opening weer eens inzetten. Zijn tegenstander hield zich echter van de domme en na wat vervlakkende ruiltjes restte Jasper een vroege remise. Anastase mocht aantreden tegen Martin Dolfing. Ondanks dat Anastase zich nog altijd bedient van een klein kaartje met cijfers wist hij een gelijkspel én een verdiende blauwe notering te scoren. Invaller Toon Dielen kreeg rake klappen te verduren: hoewel hij rond zet 30 twee stenen en een dam sloeg moest hij de punten toch aan zijn tegenstander laten. In de partij tussen Rik en Wouter Wolff gebeurde iets opmerkelijks. Waar normaal Rik altijd in de aanval is liet hij deze nu aan Wouter en probeerde hij deze met een meer verdedigende tactiek af te stoppen. Het ging verdienstelijk maar uiteindelijk wist Wouter toch alle belangrijke velden te veroveren met een nederlaag van Rik tot gevolg.

Op bord 6 vond het duel tussen twee voormalig wereldkampioenen plaats: Thijs nam het op tegen Harm Wiersma. Thijs draaide zijn tegenstander een rad voor ogen door na een rustige opening zich volledig te laten wegspelen. Op het moment dat Wiersma de kroon op zijn werk kon zetten maakte hij echter een fout waarna Thijs plotsklaps de rollen omdraaide. Hij kon dus echt wel spelen en zo ging Thijs er geheel onverwacht met de overwinning vandoor. Een mooi resultaat maar gezien het spelbeeld leek het nog niet bepaald op een wisseling van de wacht. Sarah nam het op tegen de mysticus Hans Jansen. Deze man moet in de gaten gehouden worden want hoewel Sarah lange tijd alle moeilijkheden ontliep werd ze in kort tijdsbestek ineens geconfronteerd met onoverkomelijke problemen. Op het bord van Jim voltrok zich een spannende strijd op beide flanken tegen Henk Kalk. Deze dubbele oorlogsvoering maakte het een ingewikkelde partij waar Jim uiteindelijk het slachtoffer van is geworden.

Martijn trof een oude bekende en beruchte tegenstander: Zijn naam was Roel Boomstra (1560). Nadat Martijn zijn tegenstander in de opening met respect tegemoet trad werd het in het middenspel toch een spannende partij. Het bedoelde plan van Roel niet bleek te werken en na goed verdedigen werd de partij besloten met een gelijkspel.

Een bijzondere opening was te zien op het bord van Koos. Auke Scholma opende onorthodox met 1.32-27 en net na het aanzetten van de klokken door de gedelegeerde van de bond werd er ook al snel een voorpost op veld 18 geplaatst. Dit alles werd Koos wat te machtig en resulteerde in schijf- en partijverlies.

De meeste consternatie vond plaats rond het bord van Wouter Sipma tegen Toine Brouwers. In de openingsfase probeerde Toine zijn tegenstander direct uit te schakelen door deze te bekogelen met een heet kopje thee. Wouter liet zich echter niet van zijn stuk brengen en speelde een schitterende partij. Helaas voor hem werd zijn creatieve spel niet beloond met een overwinning en eindigde deze partij in een gelijkspel. Niets gedronken en toch een kater, het kan raar lopen op een dammiddag in Hijken. Al met al betekende dit een 14-6 nederlaag voor Dammend Tilburg die over twee weken de competitie besluit met een duel tegen Witte van Moort.