Verslag DT - WvM

Alles heeft zn tijd
De laatste ronde van de Nationale Competitie 2019-2020 was er één als alle anderen: tegen een op papier sterke tegenstander stribbelden de Tilburgers lang tegen maar uiteindelijk komt het krachtsverschil toch tot uiting in de score. In een ander opzicht was de wedstrijd echter juist heel bijzonder: Dammend Tilburg 1 – Witte van Moort 1 betekende de laatste wedstrijd van het team in de huidige samenstelling. Vanaf volgend jaar zal Dammend Tilburg met een andere opstelling aantreden in de Hoofdklasse.

Op deze plek wil ik benadrukken dat er geen sprake is van een onderling conflict of iets dergelijks. In tegendeel, de vaste kern van DT1 heeft geprobeerd om ook volgend jaar samen met een Ereklasse-waardig team actief te blijven. Helaas is dit niet gelukt want om met Elsschot te spreken tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren. Vervolgens is gezamenlijk besloten het team terug te trekken en een ieder de ruimte te geven zijn of haar (dammers)leven vorm te geven naar de persoonlijke ambities. Hoewel onvermijdelijk gebleken kijk ik zelf ook met enige weemoedigheid naar het einde van Dammend Tilburg 1.

Om echter niet in mineur te wil ik vooral hier stilstaan bij al het moois wat we de afgelopen jaren hebben meegemaakt. Zelf kwam ik in het seizoen 2011-2012 voor het eerst uit voor destijds nog TDV. Bouwend op een vaste teamkern is dit team sinds die tijd van een stabiele Hoofdklasser uiteindelijk uitgegroeid tot een stabiele Ereklasser. Sportief is dit een prestatie om trots op de zijn een een groot compliment aan de huidige en voormalige teamleiders en bestuurders. In dit alles werden wij als eerste team ook goed ondersteund vanuit de club als wij weer eens een invaller nodig hadden om ons team compleet te maken.

Daarnaast, en mijns inziens nog veel belangrijker, heeft de Tilburgse damvereniging altijd garant gestaan voor typisch Brabantse gezelligheid. Als team hebben we rondom de wedstrijden altijd veel gelachen en ook daarbuiten veel leuke activiteiten ondernomen. Een rondgang door mijn geheugen doet al snel beelden oppoppen van flauwe grappen tijdens de lange autoritten naar Frankrijk, Prison Escapes, stapavondjes, lasergamen en loodzwaar mountainbiken in België.

Alles heeft zijn tijd en hoewel het damteam als zodanig ophoudt zijn deze leuke herinneringen voor altijd en ik kijk alweer uit naar de eerste reünie. Tenslotte wil ik Dammend Tilburg alle succes wensen in de Hoofdklasse en Tweede Klasse en het vinden van een nieuwe balans tussen sportieve doelen en alle gezelligheid.

Houdoe, en bedankt!

Martijn